«Οι αυξήσεις των τιμών στα μη υποχρεωτικά συνταγογραφούμενα φάρμακα, είναι συνέπεια του μνημονιακού νόμου 4254 του 2014».
Αυτό αναφέρει, σε ανακοίνωσή του, ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Δωδεκανήσου, τονίζοντας ότι οι φαρμακοποιοί είναι ο τελευταίος τροχός στη διατίμηση του φαρμάκου και ουδεμία ευθύνη φέρουν για τις υπέρογκες αυξήσεις που προέκυψαν από την απελευθέρωση των τιμών.
Στην ανακοίνωση αναφέρονται συγκεκριμένα τα εξής:
«Με αφορμή τις αντιδράσεις πολιτών σχετικά με την υπερβολική αύξηση των τιμών στα μη υποχρεωτικά συνταγογραφούμενα φάρμακα (Μ.Υ.ΣΥ.ΦΑ. ευρείας χρήσης, όπως αναλγητικά τύπου DEPON – PANADOL – ΚΡΕΜΕΣ VOLTAREN κ.ά.) ο Φαρμακευτικός σύλλογος Δωδεκανήσου δηλώνει πως
1. Οι αυξήσεις που παρατηρούνται είναι συνέπεια του μνημονιακού νόμου 4254 του 2014, σύμφωνα με τον οποίο οι τιμές των Μ.Υ.ΣΥ.ΦΑ. καθορίζονται πλέον ελεύθερα από τις φαρμακευτικές εταιρίες και όχι από το Υπουργείο Υγείας όπως τα υπόλοιπα φάρμακα που χορηγούνται από τον ΕΟΠΥΥ τα οποία υπόκεινται σε διατίμηση και οι τιμές τους μειώνονται συνεχώς.
2. Οι τιμές που αναγράφονται επί της συσκευασίας των φαρμάκων αυτών δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική τους αξία, καθώς οι χονδρικές τιμές διαμορφώνονται ελεύθερα από τις φαρμακευτικές εταιρίες, κατά το δοκούν, ανά τακτά διαστήματα και δεν υπόκεινται σε καμία διατίμηση.
3. Οι φαρμακοποιοί είναι ο τελευταίος τροχός στην διατίμηση του φαρμάκου και ουδεμία ευθύνη φέρουν για τις υπέρογκες αυξήσεις που προέκυψαν από την απελευθέρωση των τιμών. Μάλιστα, χωρίς να θεωρηθούμε μετά Χριστό προφήτες, ήμασταν οι πρώτοι που αντιδράσαμε έντονα και επανειλημμένα, καθώς προβλέψαμε ότι η εμπορευματοποίηση και απελευθέρωση των συγκεκριμένων φαρμάκων, θα είχαν τις συνέπειες που όλοι τώρα βλέπουμε.
4. Όλα αυτά γίνονται με απώτερο σκοπό να οδηγηθούν τα φάρμακα σε περίεργα κανάλια διακίνησης με ανεξέλεγκτες τιμές, χωρίς την ασφάλεια και συμβουλή του φαρμακοποιού.
Το φάρμακο για μας ήταν και πρέπει να παραμείνει κοινωνικό αγαθό».
